Alle Franse orgels

gesorteerd op orgelbouwer

Naast de vijf orgels die Cavaillé-Coll naar Nederland exporteerde (Amsterdam, Paleis voor Volksvlijt, thans Haarlem, Philharmonie, Amsterdam St. Augustinuskerk en St. Bernardusgesticht, thans HH. Johannes en Ursulakapel aan het Begijnhof, Den Haag Waalse Kerk en Katwijk, St. Willibrorduscollege, thans Leeuwarden, St Bonifatius), is er in 1971 nog één orgel van Cavaillé-Coll bij gekomen, afkomstig uit het Redemptoristenklooster te Antwerpen (thans te Nunspeet, Sionskerk). Al deze orgels verkeren grotendeels in oorspronkelijke (of gereconstrueerde) staat. Daarnaast zijn vijf orgels geplaatst door zijn opvolger Charles Mutin (drie originele plaatsingen en twee verplaatsingen, waarvan drie nog nagenoeg in oorspronkelijk staat) en nog één door diens opvolger Convers (Tegelen, ingrijpend verbouwd). Van Joseph Merklin, Cavaillé-Coll's belangrijkste concurrent, vinden we in Nederland vier orgels waarvan slechts één nog in nagenoeg authentieke toestand verkeert (’s-Heer Abtskerke). Hoewel het Franse orgellandschap in de 19e eeuw werd gedomineerd door Cavaillé-Coll en Merklin, zijn meer bouwers te noemen die een significant aandeel hadden in de Franse ‘productie’. Eén daarvan was de firma Abbey & fils. Het is daarom interessant dat zich van deze bouwer een nog grotendeels in oorspronkelijk staat verkerend orgel in Nederland bevindt (Katwijk, Open Hofkerk). Niet minder bijzonder is het orgel in de Oud-Katholieke kerk te Schoonhoven, een zogenaamd Polyphone, gebouw door Le Mintier-Gloton. Het Franse orgelerfgoed in Nederland wordt gecompleteerd door drie orgels van minder bekende Franse bouwers: Dalstein & Haerpfer (Budel, ingrijpend verbouwd), Muhleisen (Simonshaven, geherintoneerd) en Koenig (VU Amsterdam, in originele staat). Dit laatste orgel is uniek omdat dit het enige Franse orgel in Nederland is dat in Franse barokstijl is gebouwd.